nie zgodza sie z moja opinia moi przedmowcy, ale nie uwazam tego filmu za wybitny, nieuwazam go za bardzo dobry a zaledwie za poprawny a nawet przecietny. Odnosze wrazenie ze ostatnimi kino azjatyckie jest niejako na sile pchane i promowane w swiecie ... doszukuje sie w nim niesamowitosci i cudow ... i oczywiscie nie uogolniajac czasem jest to troche na wyrost. nie moge powiedziec ze w pustym domu brakuje niejednoznacznych wymownych scen ale ...rownie dobrze mozna ten film przetlumaczyc sobie dosc przyziemnie i czy faktycznie pokazuje on cos wielkiego ?? czy naprawde sposob ukazania uczuc przez kim ki-duka jest az tak nowatorski ze film nalezy uznac za dzielo ?? lubie film stonowane ciche ... w ktorych napiecie buduje sie niedopowiedzeniem - miedzy slowami, ale ... przepraszam ... pierwsze 40 minut filmu powiewa nuda ... rozumiem ze mozna fascynowac sie kultura w tym przypadku koreanska tak orientalna dla nas ... ze jest to cos innego i przyciaga ale czy to naprawde wystarcza by w filmie tym widziec dzielo ?? nie zaprzeczam film ten ma bardzo wazne i wartosciowe przeslanie ale czy napewno sposob "doprowadzenia" do niego jest wybitny ?? uwazam ze nie ... i choc mam sentyment do kina azjatyckiego tym razem czuje niedosyt.